یکی زندگیش رفته و جون گرفته♥
تو چشمای هر شهری بارون گرفته♥
همه زل زدیم غرق غصه به♥
دیوار دلامون همه مونده زیر یه آوار♥
وقتی که از جونت گذشتی وقتی که دیگه برنگشتی♥
انگار زمین پیش تو کم بود تو آسمونا ساز غم بود♥
تو یه فرشته نجاتی تو با خدا در ارتباطی♥
کم آوردم پیشت مردی با قلبامون چیکار کردی♥
تو یه قهرمانی که بی ادعایی♥
کجایی که نخوابیدم پر از اندوه و امیدم♥
شاید فردا دیدم هنوز پیش مایی♥
تا کی نامهربونی چه بی رحمی دنیا♥
تو گفتی میمونی چه تنها موندم اینجا♥
کم آوردم پیشت مردی با قلبامون چیکار کردی♥
تو یه قهرمانی که بی ادعایی♥
کجایی که نخوابیدم پر از اندوه و امیدم♥
شاید فردا دیدم هنوز پیش مایی♥
کم آوردم پیشت مردی با قلبامون چیکار کردی♥
تو یه قهرمانی که بی ادعایی♥
کجایی که نخوابیدم پر از اندوه و امیدم♥
شاید فردا دیدم هنوز پیش مایی♥
در میان شعله های آتش این غیرتو ♥
شرافت مردانگی تو بود که زبانه میکشید♥
در عجبم آن لحظه ای که جانت♥
را کف دستت گرفته بودی♥
به این فکر نکردی که♥
فرزندانت از گفتن پدر محروم میشوند♥
آسوده بخواب آسوده بخواب ♥
که نامت در آسمان این سرزمین حک شد♥
دیدگاهها